Hulp gevraagd

In februari kwam E. bij ons binnenlopen in de Maranathakerk. Ze kwam halverwege de dienst binnen en achteraan was nog een plaatsje vrij.

Ik kwam na de dienst met haar in gesprek. Ze vertelde dat ze naar de kerk was gegaan omdat ze hulp nodig had. In het kort schets ik hier haar verhaal: 

Zij en haar man, S., wonen sinds anderhalf jaar in Nederland, ze komen van oorsprong uit Nigeria. Ze zijn hier gekomen door mensensmokkel, ze hebben een tijd lang in ellendige omstandigheden in Italië gewerkt en zijn toen voor een opdracht naar Nederland gebracht. Hier zijn ze uit de auto van hun mensenhandelaar gevlucht. Het eerste jaar dat ze hier waren hebben ze een verblijfsvergunning op grond van mensensmokkel gehad. Maar wat het schrijnende is... het is heel erg moeilijk om te bewijzen dat je slachtoffer bent van mensensmokkel. Daarom is hun verblijfsvergunning niet verlengd. Nu ligt hun verhaal bij de rechter, er is een advocaat mee bezig. Maar in de tussentijd, tot de rechter uitspraak doet, hebben ze nergens recht op, dus ze hebben geen recht op een uitkering, geen recht op een woning, geen recht op zorg. Ze zitten dus in een heel moeilijk pakket. Ze wonen nu illegaal bij iemand in huis, iemand die ze op straat hebben aangesproken. Daar lijken ze voor nu veilig te zitten, maar ze moeten wel huur betalen, en geld voor eten en kleding hebben ze niet. Nu, door de corona-crisis is de kans groot dat een uitspraak van de rechter langer op zich laat wachten. Met een aantal mensen, en met behulp vanuit de diaconie, hebben we E. en S. financieel wat kunnen ondersteunen. Maar graag doe ik ook een beroep op jullie. Wellicht dat iemand zich geroepen voelt bij te dragen aan de financiële hulp aan E. en S.. Storten is mogelijk door een bijdrage te doen op de bankrekening van de diaconie. Dan zorgen wij dat het geld bij E. en S. terecht komt.

Wat wel mooi is om te vertellen: elke week heb ik gesprekken met E. en S., ik help ze wat in het opbouwen van een dossier, door hun verhaal op papier te zetten voor de rechter. Maar onze gesprekken gaan vooral over geloof. Zij zijn in hun tijd in Nederland tot bekering gekomen, en ze bestuderen de bijbel intensief. Ze zijn God erg dankbaar voor de hulp die ze krijgen, maar het mooie is, zij geven zelf ook veel. Door de gesprekken over God en hun vertrouwen in God word ik, maar ook anderen die met hun gesproken hebben, gevoed en stil gezet bij het feit dat Hij de grote beschermheer is. Als je ellende zo groot is, is er maar één weg die je kunt gaan, de weg naar God, dat laten zij zo mooi zien. En dat is voor mij in ieder geval een mooie les. Zo zijn we voor elkaar een zegen. Ik ga ervan uit dat na de Corona crisis, jullie met E. en S. kennis kunnen maken, ze willen jullie ook graag ontmoeten in de kerk.
Ik hoop van harte dat we met elkaar om deze broer en zus heen gaan staan.

Lieve groet, Jacqueline Dijkstra

Een gift kan overgemaakt worden op:
NL71INGB0000844388 t.n.v. Diaconie CGK Groningen, daarbij de vermelding: S. en E..

(ivm privacy zijn de namen als initiaal weergegeven)